عفت و پاكدامنی

          یكی از درس های عاشورا نیز عفت و پاكدامنی است. در این حادثه استثنایی تنها چیزی كه زینب
 كبری (س) و دیگر زنان حتی كودكان را به شكوه وا می داشت، همین مسأله بود. اهل بیت عصمت و طهارت آموخته اند كه جز از خدا از كسی درخواستی نداشته باشند ولی در این مورد، به خصوص داریم كه حتی از شمر هم درخواست می كنند كه مثلاً از مسیر كم جمعیت آنان را وارد شهر كنند و یا سرهای مقدس را جلوتر ببرند تا تماشاچیان به تماشای سرهای بریده مشغول گردند.3

            حضرت زینب (س) حاضر است جان بدهد،‌ فرزند بدهد، برادر و برادرزاده بدهد، به اسیری برود و خلاصه برای هر مشكلی آماده است ولی از عفت خویش چون گوهر گران بهایی مراقبت كند. او حاضر نیست تحت هیچ شرایطی در معرض دید اجنبی قرار بگیرد.

مكتبی كه او در آن درس خوانده به او آموخته كه كشته شدن در راه درست را جمال و زیبایی ببیند، ولی حضور بدون پوشش در میان بیگانگان را وبال در رسوایی.4

            یكی از نویسندگان  نیز در این باره می گوید: «و بلغت فی العفافِ والحجابِ مُبَلِّغاً لایَسْمَعُ الجیرانَ قِطَّ كلامَها و لایُری شَخْصُها فی النهارِ لِاَحَدٍ مِنَ الأَجانِبِ ... فَإذا إِدخی اللَّیل سدوله و هجع الناس فتخرَج لِزیاره قبر جَدِّهَاالعظیم.» 5

« زینب (س) در حجاب و عفاف به حدی بود كه همسایه ها هیچ صدای او را نشنیده و اصلاً او را ندیدند، آن محذره هرگاه شب همه جا را تاریك می كرد و مردم به خواب می رفتند، برای زیارت قبر جدش از خانه خارج می شد.»

            یحیی مازنی كه یك از علمای دوران خود بود می گوید: «من در مدینه مدت مدیدی در همسایگی حضرت علی (ع) به سر می بردم، اما به خدا قسم! ابداً زینب را ندیدم و حتی صدای او را هم نشنیدم!»6

پوشیدگی از انظار

            نه تنها در حالت عادی حضرت زینب (س) به حجاب و عفاف اهتمام داشتند، بلكه در بحرانی ترین لحظات زندگی نیز این خصیصه تحت الشعاع مشكلات و مصایب قرار نگرفت و آن بانو سعی و كوشش فراوان می نمود تا از انظار و دیده های مردم پوشیده باشد.

 روایت است كه راوی می گوید: «وقتی از حج برمی گشتم،وارد كوفه شدم، دیدم اسرا را وارد كوفه كردند، امام سجاد (ع) را دیدم كه بر شتری بدون روپوش سوار بود. و از ران های مباركش خون جاری بود. در این هنگام بانویی را دیدم كه بر شتری برهنه سوار است سؤال كردماو كیست؟ گفتند: زینب كبری است. فریاد می زد: ای مردم چشم های خود را از ما بپوشانید! آیا از خدا و رسولش حیا نمی كنید كه به حرم و ناموس خدا (ص) در حالی كه هیچ حجاب و پوششی ندارد می نگرید!»7

ماحصل

اگر زنان ما زینب (س) را می شناختند، به طرز رقت باری شیفته الگوهای غربی و شرقی نمی شدند و چون جسمی بی اراده، ملعبه دست محافل سودجو و شهوت پرست نمی گشتند و به اسم تمدن، از آنان ابزاری برای شهوت رانی و رواج فحشا نمی ساختند.

            اگر زینب كبری (س) برای زنان دنیا شناخته شده بود آنان عفاف و پاكدامنی و همه سرمایه های معنوی خود را به دلالان خود فروخته استعمار ارزان نمی فروختند.

            وقایع قبل و بعد از عاشورا نشان می دهد كه زن نیز می تواند در جهت نیل به والاترین مقام انسانی هم پای مردان و شهیدان اسلام، برای تجدید بنای اسلام و قرآن قیام كند و تربیت والای انسانی خود را به جهانیان بنمایاند كه چگونه فرصت شخصیت و تجلی نفخه الهی را داراست.

پس چه نیکو است که با تاسی به الگوی صبر و شجات و اخلاق حضرت رینب (س) ،بانوان جامعه نیز در عرصه پوشش زینبی عمل کنند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: